Mijn belangrijkste motivatie voor het schrijven van dit boek is om andere gezinnen te ondersteunen. Het doel is om woorden te geven aan een intens verdrietige en onvermijdelijke situatie, en deze bespreekbaar te maken.

Toen de vader van mijn zoon terminaal ziek werd, zocht ik verschillende rouwboeken om hem uit te leggen wat er met zijn vader zou gebeuren en wat hij kon verwachten. Ik wilde een manier vinden om onze zesjarige zoon, Logan, te helpen het proces te begrijpen.

Hoewel de boeken die ik vond stuk voor stuk mooi waren, gaven ze niet de realiteit van het proces weer zoals ik die zag. Ik begrijp dat het kinderboeken zijn en dus op een bepaalde manier geschreven moeten worden, maar voor Logan leidde dit alleen maar tot meer vragen: “Wat is een begrafenis? Wat gebeurt er met papa? Waar gaat zijn lichaam naartoe als hij dood is?”

Daarom besloot ik zelf een boek te schrijven. Toen ik het idee besprak met Werners vader, reageerde hij enthousiast en besloot hij de illustraties voor het boek te maken. Helaas was Werner op dat moment te ziek om de illustraties te maken, maar hij schreef wel een boodschap voor Logan die in het boek is opgenomen.

Het boek is geschreven in de laatste maanden van Werners leven. Dit was een bijzonder verdrietige periode voor ons allemaal, en het schrijven van het boek was voor mij ook een manier om het verlies te verwerken.